Op de dag dat ze haar trouwjurk mocht uitzoeken, kreeg ze te horen dat de laatste fase van het leven van haar vader in gaat en dat de bruiloft moet worden vervroegd. De ziekte zet agressief door in het slopen van het lichaam en de dokter heeft het niet meer onder controle. Dat nieuws kreeg mijn aanstaande vrouw vorige week te horen. Hoewel ze eigenlijk al weken uitkeek naar deze speciale avond, werd dat gevoel ruw verstoord door het nieuws uit het ziekenhuis eerder die dag. De droomjurk is er inmiddels, nu nog een geschikt moment organiseren om die droom uit te laten komen.
Haar vader heeft een aantal jaren geleden de diagnose kanker gekregen en heeft sindsdien enorm hard gevochten om te kunnen blijven leven. Om er zeker van te zijn dat hij weet dat zijn dochter in goede handen is, ook nadat hij zou komen te overlijden, heb ik om de hand van zijn dochter gevraagd. Dat was een bijzonder moment, omdat hij het totaal niet verwachtte, maar ik vond het wel belangrijk om zijn zegen te hebben. Voor Priscilla is haar vader dé man in haar leven en ook al kan ik zijn plaats niet innemen, ik wil wel mijn best doen om die rol op me te nemen als hij het niet meer kan.
De ideale locatie
Op 07-07-2017 zei ze ‘Ja’ op mijn aanzoek en vanaf toen begon de grote plannenmakerij, waarbij de ziekte van Ad altijd als een zwaard van Damocles boven ons hing. We wilden heel graag in het buitenland trouwen, op een locatie waarbij alle familie en vrienden aanwezig konden zijn voor een paar dagen. We vonden de ideale locatie door het inschakelen van een weddingplanner, we waren het ongeveer eens over de datum voor de zomer van 2018, de gastenlijst was klaar, de afspraak om een jurk te kopen stond vast en toen sloeg het nieuws weer in als een bom.
Tijd voor Plan B
We moeten nu op zoek naar een Plan B om ervoor te zorgen dat hij er toch bij kan zijn, maar we weten niet goed hoe we die dag moeten vormgeven. We bekijken of het dan maar kleinschaliger kan en in Nederland, zodat we er toch iets speciaals van kunnen maken en hij zijn dochter alsnog weg kan geven. En daar zit ook meteen de pijn. Hoe je het ook organiseert, hoe mooi en romantisch het ook wordt, hoe groot de roze wolk ook is, het wordt zeer waarschijnlijk ook een dag die in het teken zal staan van dit afscheid.
Het is een afscheid en nieuw begin tegelijkertijd, waarbij de pijn van het missen wordt gecombineerd met de liefde van een huwelijk en een leven samen. We gaan er samen voor om er wat moois van te maken!
Nog niet getrouwd maar een leven zonder jou kan ik me al niet meer voorstellen.
Ik hou van jou, bedankt dat je er bent, altijd (L)
wauw prachtig geschreven broer!! jullie zijn toppers!! wat zal het een mooie dag worden met een lach en een traan…
Lieve Cil, al vele jaren mag ik getuige zijn van alle fases in jou leven. En dan nu ook met de man van je leven. Je hebt het geluk gevonden en er is niemand die ik dit meer wens dan jou. Samen kunnen jullie dit dragen, in goede en slechte tijden. In voor en tegenspoed en dat heb jij zeker mogen ervaren. Jou vader zal de gelukkigste man zijn als hih straks zijn meisje mag weggeven aan dé liefde van haar leven. Een groter gescgenk kun je hem niet geven. Veel liefs en sterkte en ik wens je vooral onuitwisbare mooie en dierbare herinneringen toe samen. Liefs Anja