Soms heb je van die bruiloften waar je alleen maar van kunt dromen en zo heb je die 2 in 1 maand. In het begin van dit jaar mochten we namelijk de bruiloften van Frank & Bo en Tim & Sanne bijwonen. Twee bruiloften, twee keer in het buitenland en twee keer een goed voorbeeld van hoe wij het graag wel en niet willen doen. We combineren gewoon het beste van deze twee bruiloften tot onze eigen perfecte bruiloft.
Het is natuurlijk enorm bijzonder dat je vrienden een bruiloft organiseren in het buitenland en dat je daarbij aanwezig mag zijn. Frank en Bo trouwden begin mei in een mooi dorpje in Spanje, terwijl Tim en Sanne elkaar het ja-woord gaven in een mooi dorpje in Italië. Beide bruiloften waren schitterend, maar zijn eigenlijk niet te vergelijken met elkaar.
Tot in de puntjes geregeld
Bij de bruiloft van Frank en Bo was alles tot in de puntjes geregeld. We vlogen met een grote groep vrienden en bekenden naar Spanje. Ze hadden voor ons een aantal slaapplekken geregeld, zoals wat huizen met zwembaden en appartementen. Dat was natuurlijk al een mooi begin, want daardoor was het gewoon een soort minivakantie van een paar dagen.
Op de avond voor de grote dag aten we met iedereen in een tapasrestaurant in een dorpje in de buurt. Dat schept natuurlijk al meteen een band en is een mooie start van de paar dagen samen. Of ja, mooie start? Een iemand brak zijn enkel door ’s nachts dronken op straat te voetballen en begon het huwelijk met veel pijn, terwijl een ander net te veel had gedronken en eigenlijk de hele dacht boven de wc hing en dus ziek was op de huwelijksdag.
Iedereen mooi op de foto
De huwelijksdag zelf begon met een ontbijt in het dorpje, daarna rustig wat drinken aan het zwembad, tot het moment dat we ons mochten aankleden. We hadden het nadrukkelijke verzoek gekregen om ons te kleden in pastelkleuren, want dat zou mooi op de foto staan. Dat werd vooral duidelijk toen we allemaal verzamelden op de uiteindelijk trouwlocatie bovenop de berg, met uitzicht op zee. Wat zag iedereen er prachtig uit in dat zonlicht.
Het diner was op een andere locatie, zodat we ons na de taart en bubbels moesten verplaatsen. Het diner was fantastisch, maar er was 1 nadeel: we hadden niet door dat de paella een tussengerecht was en dus zaten we al aardig vol toen het echte eten nog moest komen. Dat was natuurlijk niet zo heel erg, want de overdaad aan drank spoelde het allemaal mooi weg. Het aansluitende feest was top, met enkele verrassingen zoals een speciale dans voor de bruidegom.
Afwijken van de planning is niet zo’n groot probleem
Alles klopte aan deze paar dagen, tot in het kleinste detail. Bij Tim en Sanne klopte alles natuurlijk ook eind mei, al was dat veel minder gericht op de details. Ook hier was alles top geregeld natuurlijk, maar het leven op de Italiaanse olijvenboomgaard was gewoon wat rustiger. Onze reis duurde wat langer dan gepland, waardoor we wat later arriveerden. Gelukkig was dat niet zo erg, dan aten we maar wat later, totaal geen probleem. Ook deze minivakantie begon met een gezamenlijk diner, waar de gasten gewoon zelf wat konden pakken wat ze lekker vonden.
Het huwelijk zelf vond de dag erna in het Italiaans plaats en dat had ook wat bijzonders. Na de ceremonie was het tijd voor de foto’s. Of toch eerst de taart? ‘Het maakt niet uit en komt vast goed’, was het gevoel dat ik kreeg. De drankjes daarna smaakten prima. Tijdens de borrel werden foto’s gemaakt met een Polaroidcamera en dat leverde mooie plaatjes op. Tegelijkertijd werd er een grote, lange tafel klaargezet waar alle gasten aan konden zitten. Dat was zo mooi om te zien, inclusief de details zoals een buslading citroenen. Het eten kwam daarna ook in verschillende gangen, terwijl we ondertussen mochten genieten van heerlijke wijn en prima speeches.
Bijzondere artiest doet wonderen
Het feest was in het bijbehorende gebouw en begon natuurlijk met een openingsdans. Het was helemaal onvergetelijk dat Psy het nummer Gangnam Style opvoerde, speciaal voor het bruidspaar. De avond sloot af met het gooien van het bruidsboeket. En jullie hebben al kunnen lezen hoe dat eindigde in de blog ‘Een boeket vangen is helemaal niet zo moeilijk hoor‘…
Dus ja, twee heel mooie maar heel verschillende bruiloften. Wat zijn de lessen die we leerden?
- Het is heel speciaal om familie en vrienden meerdere dagen om je heen te hebben, om het huwelijk gezamenlijk te vieren. Dat was eigenlijk de bedoeling, maar pakt net wat anders uit
- Het is niet verstandig om ’s avonds te veel te drinken, zodat je de nacht voor het huwelijk doorbrengt boven de wc.
- Een suggestie voor een bepaalde kleur kleding kan heel goed uitpakken, al willen we mensen niets verplichten.
- Alsof kleding belangrijk is als je zoveel mooie mensen in je vriendengroep hebt…
- Een Polaroidcamera doet wonderen voor je gastenboek.
- Het bruidsboeket moet sterk en vangwaardig zijn voor welwillende bruiden in spe.
- Een planning is fijn om te weten waar je aan toe bent, maar flexibiliteit is ook fijn voor als het net even wat anders loopt.
- Sommige daggasten moeten ver reizen, dus kun je ze maar beter in 1 keer vervoeren, zodat iedereen op tijd is.
- Alles laten plaatsvinden op 1 locatie werkt sfeerverhogend.
- Een lange tafel voor alle eters is fantastisch.
- Je moet vaders de ruimte geven om wat te vertellen. Soms (bijna nooit, Monique! ;)) kunnen ABC-tjes ook leuk zijn.
- Het feest is ontzettend belangrijk, dus iedereen moet alles geven om er een topavond van te maken.
- Een bijzondere artiest doet wonderen. Al gaan we echt geen dj Paul inhuren…
- Laat de drankjes vooral smaken (er komt waarschijnlijk toch niks meer terecht van de huwelijksnachts).
- Wat je ook ziet bij anderen, het gaat om je eigen invulling en hoe je daar het beste van kunt maken!
Met zo’n goede voorbereiding kan het bijna niet meer misgaan. Toch? Laten we daar ook maar eens voor zorgen dan. Wij hebben er zin in! En jullie?
Wel Paul! Wel Paul! Wel Paul!